Dag 3

Met de bus zijn we Barcelona weer ingetrokken. Eerst naar een schitterend complex gebouwen: het Hospital de la Santa Creu i Sant Pau.
Dit ziekenhuis is opgetrokken in een modernistische bouwstijl en bestaat uit een heel complex van aparte gebouwen. Frans Driessen bleef bij de uitleg er weer op wijzen dat ze voooral op de details moesten letten. Het werd een gevleugeld woord: ´Let op de details!´ Er kwam een schone Spaanse voorbij. De jongens gebruikten dit gevleugelde woord met graagte.

Van hieruit is het een leuk wandelingetje naar de Sagrada Familia. Hier hebben we een anderhalf uur met gemak kunnnen doorbrengen. Ieder van de begeleiders heeft een deel van de groep mee op sleeptouw genomen door kerkgebouw en museum. Ook uit hun reacties bleek dat ze geleidelijkaan steeds meer op de details gaan letten.

Onze chauffeurs brachten ons vervolgens naar het Parc Guell. Dat wil zeggen Flipje cirkelde eerst om het park heen, wanhopig op zoek naar een geschikte weg naar de parkeerplaats. De wegen zijn daar nogal smal en er is erg veel eenrichtingsverkeer. hij wilde niet vast komen te zitten, lette op z´n tomtommetje en niet op de borden langs de weg. Dat had korter gekund. Resultaat was dat we de berg op gelopen zijn. Ook niet erg, want dan kom je juist bij de hoofdingang het park in. Een betere entree kan je eigenlijk niet hebben. Ook hier vind je overduidelijk de hand van de grote meester,Gaudi, terug: een aantal modernistische huizen, en bouwsels die (eerlijk gezegd en gezwegen) een hoog Efteling-gehalte hebben. Het park zelf is qua aanleg wèl erg mooi en er hangt een opperst relaxte sfeer. Het is de plek waar de Barcelonezen zelf ook graag hun zondagmiddag doorbrengen.

Na dit bezoek werden we afgezet bij het begin van de Passeig de Gracia. Deze brede boulevard heeft de potentie uit te groeien tot een soort Champs d´Elysees in Parijs.
Met enkele stops (vanwege erg interessante gebouwen en hun betekenis) zijn we op ons gemak richting de Ramblas gaan lopen.

Na enkele uren vrije tijd (eten, shoppen, hangen+genieten) wilden we via de MontJuic naar ons doel voor de avond, de fonteinshow. We hadden echter onderschat dat er wel eens heel erg veel mensen konden afkomen op het concert van AC-DC in het Olympisch Stadion. Toen het aantal geparkeerde auto´s schrikbarend toenam en vooral het aantal motoren de velden, trottoirs en straten zwart begon te kleuren, zijn we omgedraaid en hebben we natuurlijk toch onze bestemming gevonden; de schitterende fonteinen die in de schemering een fantastisch afwisselend schouwspel presenteren in samenhang met gekleurd licht en muziek. Daar heeft echt zonder uitzondering iedereen erg ven genoten. Dit is echt iets om zoon of dochter over te laten vertellen.

Carin heeft meteen de gelegenheid aangegrepen om met de kunstleerlingen havo4 uitgebreid te praten over het vlakbij gelegen paviljoen met een icoon van een nieuwe bouwstijl, de functionele architectuur, door de wereldberoemde architect Ludwig Mies van der Rohe.
In het komende eindexamenpakket Kunst wordt hier een heel hoofdstuk aan gewijd!! Een zuiver voorbeeld van het nuttige met het aangename verenigen.

Na een mooie, volle en interessante dag keerden we huiswaarts, naar Malgrat.